زود انزالی یا انزال زودرس

زود انزالی به خروج مایع منی یا انزال در مدت کوتاهی از دخول بدون توانایی در کنترل آن، اطلاق میگردد.این پدیده گاها بدلیل طولانی بودن فواصل نزدیکی طبیعی محسوب می‌شود. ولی انزال زودرس دائمی یک مشکل جدی بوده و منجر به عدم رضایت فرد و شریک جنسی او میشود و مشکلاتی در روابط طرفین ایجاد می کند.
اگر در طی یک رابطه جنسی دو طرف به ارگاسم برسند حتی اگر مدت کمی نزدیکی کرده باشند در این صورت طبیعی بوده و سکس موفقی داشته اند. تقریبا ۱/۳ مردان در سنین ۲۰تا ۶۰ سال از مشکل زود انزالی رنج میبرند.

بطور طبیعی انزال توسط سیستم عصبی مرکزی کنترل میگردد. وقتی که مرد تحریک جنسی میشود سیگنال های به نخاع و مغز فرستاده میشود و زمانیکه به سطح معینی از برانگیختگی می رسد، سیگنال هایی از مغز به اعضاء تناسلی فرستاده و منجر به خروج مایع منی و انزال میشود.

علل

علت دقیق زود انزالی مشخص نیست .
سروتونین یک واسطه شیمیایی در سلولهای عصبی، نقش اصلی را به عهده دارد. مقادیر زیاد سروتونین در مغز زمان تا انزال را افزایش داده و سطوح کاهش یافته ان زمان انزال را کاهش داده و منجر به زود انزالی میشود.

مسائل سایکولوژیک یا روحیروانی مثل:

1. افسردگی موقت
2. اضطراب و استرس
3. احساس گناه
4. سابقه سرکوبی جنسی
5. اختلال روابط بین فردی
6. اعتماد به نفس ناکافی
7. انتظار غیر واقع در مورد عملکرد جنسی

سن

انزال زودرس میتواند در هر سنی رخ دهد. وسن بعنوان یک علت مستقیم بروز ان نمی‌باشد،ولی افزایش سن منجر به تغییراتی در قدرت نعوظ و به دنبال ان اختلال در انزال می‌گردد.

علل در ارتباط با شریک جنسی

گاهی فرد ممکن است مشکلاتی از قبیل عدم نزدیکی عاطفی با همسر خود، احساس عصبانیت یا احساس شرم داشته باشد. زودانزالی فقط برای مردان اثر سو نداشته و ممکن است اثرات روحی و روانی از قبیل اشفتگی پریشانی و احساس دوری و اندوه در همسر یا شریک جنسی ایجاد کند.
صحبت کردن در مورد مشکل موجود یک گام اساسی بوده و دخیل کردن همسر در تشخیص درمان میتواند بسیار موثر باشد.

در تشخیص این مشکل پاسخ به سوالات زیر بسیار مهم است:

1. چند مدت است که این مشکل وجود دارد؟
2. هرچند وقت انزال زودرس اتفاق می افتد؟
3. ایا زود انزالی در تمام موارد نزدیکی اتفاق می افتد؟
4. تا چه اندازه این مشکل فعالیت جنسی شما را تحت تاثیر قرار داده است؟
5. روابط بین فردی با همسر چطور است؟
6. ایا چیزی منجر به بهتر یا بدتر شدن زودانزالی شما میشود؟(مثل مصرف دارو،الکل و غیره…)

درمان

1. درمان سایکولوژیک: یعنی مشکلات عاطفی یا روانی و احساسات منفی که موجب بروز زود انزالی میشوند باید درمان گردد.
   درمان سایکلوژیک ممکن است بعنوان تنها درمان یا همراه با سایر درمانها برای رفع مشکل لازم باشد‌. هدف اصلی این درمان شناسایی منشا بروز این مشکل و برطرف کردن ان میباشد.
2. رفتار درمانی: در این درمان با استفاده از تمرینات و رفتارهایی انزال به تاخیر انداخته میشود.این رفتار ها قابل یادگیری و اموزش بوده و بستگی زیادی به کمک و همراهی شریک جنسی دارد. بطور کلی دو روش توصیه میشود:الف. روش نیشگون گرفتن (squeeze) در این روش فرد کنترل انزال خود را بدست خواهد گرفت بعبارتی به محض فعال شدن رفلکس و احساس انزال با یک نیشگون دردناک توسط همسر یا خود فرد برروری سر آلت، رفلکس از بین خواهد رفت.

   ب. روش توقف-شروع مجدد (stop-start) در این روش به محض احساس انزال فرد باید دخول و نزدیکی را متوقف کرده و پس از یک مکث و از بین رفتن رفلکس انزال، مجددا دخول انجام دهد. این پروسه باید سه بار تکرار گردد و در نوبت چهارم انزال صورت گیرد .

3. درمان دارویی: برخی داروها مثل پماد و یا اسپری های موضعی ممکن است انزال را به تاخیر بیاندازد بعضی داروهای خوراکی که موجب افزایش سطح سروتونین میشوندمثل: فلوکستین، پاروکستین، سرترابین و غیره.. موثر میباشد. این داروها ممکن است بصورت روزانه یا فقط قبل از انجام نزدیکی مصرف شوند. ممکن است با قطع داروها مجددا زودانزالی برگشت نماید.
   اسپری و پماد نیز ۳۰-۲۰ دقیقه قبل از نزدیکی برروی سر الت مالیده میشود. ماندن این داروها بیش از زمان ذکر شده منجر به از بین رفتن نعوظ خواهد شدو حتما قبل از نزدیکی باید الت با اب و صابون شسته شود.
   با درمانهای نام برده در ۱۰۰-۹۵ درصد موارد مشکل برطرف میشود.البته خیلی از مردان به موضوع معاشقه(foreplay) قبل از انجام نزدیکی کم توجه بوده و شریک جنسی انها ارضا نخواهد شد و لذا همین امر موجب تنش و انزال زودرس در تماس های بعدی خواهد شد.

   برای دستیابی به بهترین درمان حتما با پزشک اورولوژیست مشورت کنید.