سیستوسکوپی چیست؟

شما ممکن است جهت تشخیص یا درمان مشکلات ادراری خود به انجام سیستوسکوپی نیاز داشته باشید این خلاصه مطالب آموزشی به شما کمک خواهد کرد تا با منافع و خطرات آن آشنا شوید.

ساختمان دستگاه ادراری

 کلیه ها دو عضو لوبیایی شکل هستند که در میان کمر، در دو طرف ستون مهره ها قرار دارند. کار اصلی آنها ساختن ادرار از طریق صاف کردن خون از مواد شیمیایی مضر به نام سم میباشد. 

ادرار ساخته شده در کلیه توسط لب های حالب به مثانه آورده شده و در آنجا انبار میشود. وقتی مثانه پر شد، شما احساس دفع ادرار پیدا می کنید و ادرار از طریق مجرای ادراری تخلیه میشود.

سیستوسکوپی

 سیستوسکوپی یک روش ساده جهت بررسی سیستم ادراری است که به پزشک شما اجازه میدهد، داخل مثانه را مشاهده نماید. در طی سیستوسکوپی، پزشک می تواند داخل مثانه را برای تشخیص توده، سنگ، بی اختیاری ادراری و سایر مشکلات ادراری ببیند.

در مردان سیستوسکوپی می تواند به پزشک کمک کند تا اندازه پروستات و غده ها را در مردان تشخیص دهد و بفهمد که آیا پروستات موجب مشکلات ادراری شده است یا خیر. 

برخی سنگهای کلیه را میتوان در هنگام سیستوسکوپی در آورد. سنگ های ساخته شده در کلیه، می توانند از طریق حالب پایین بیایند و درون مثانه قرار بگیرند و در آنجا گیر کنند و باعث درد شدید شوند. 

اگر یک سنگ یا توده جریان ادرار را از کلیه به مثانه متوقف کند، پزشک میتواند این مشکل را در طول سیستوسکوپی درمان نماید و یک لوله به نام استنت در حالب قرار دهد تا حالب را باز نگه دارد و ادرار جریان یابد. این کار از برگشت ادرار به کلیه ها جلوگیری می کند. 

نحوه انجام سیستوسکوپی انجام میشود؟ 

به شما گفته می شود که تمام لباس ها و لباس های زیرتان را خارج نمایید و لباس مخصوص اتاق عمل بپوشید. 

روی تخت با پاهای از هم باز در وضعیتی که دسترسی به مجرای ادراری راحت باشد، قرار بگیرید. برای پیشگیری از درد سیستوسکوپی معمولا تحت بی حسی موضعی انجام میشود. یک ژل مخصوص جهت بی حسی مجرای ادراری (پیشابراه) استفاده میگردد. بی حسی عمومی و یا نخاعی به ندرت استفاده میشود. 

بعد از به کار بردن بی حسی موضعی پزشک وسیله مشاهده را از طریق مجرای ادراری (پیشابراه) وارد میکند و درون مجرای ادراری و مثانه را مشاهده می نماید. 

حین عمل او ممکن اسک مثانه را با سرم پر کند. سرم مثانه را گشاد میکند. این عمل مشاهده دیواره مثانه را برای پزشک آسانتر می نماید. 

در صورتی که پزشک بخواهد بی اختیاری ادرار را بررسی کند، او ممکن است به شما ضمن عمل بگوید که سرفه کنید تا ببیند آیا ادرار به طور ناگهانی از مجرای ادراری (پیشابراه) خارج میشود یا خیر. 

بی اختیاری ادراری وقتی است که شما قادر نیستید ادرارتان را کنترل کنید. 

اگر توده ای دیده شود، پزشک متخصص می تواند به طور کامل یا یک قسمت کوچکی از آن را خارج کند. به این کار نمونه برداری یا بیوپسی میگویند. لازم است نمونه جهت بررسی به مرکز پاتولوژی ارسال شود. وقتی کار تمام شد، وسیله مشاهده را خارج میکنند. 

بعد از سیستوسکوپی

• سیستوسکوپی عموما یک روش سرپایی است و شما همان روز به خانه میروید.
• اگر بعد از سیستوسکوپی کمی ناراحتی داشتید، طبیعی است و ممکن است به شکل احساس پر بودن مثانه یا تند تند به دستشویی رفتن است. 
• بعد از سیستوسکوپی مقداری خون در ادرار طبیعی است، مخصوصا اگر توده ای برداشته شده باشد. 
• داشتن مقداری سوزش در طول پیشابراه یا ب هنگام دفع ادرار، یک یا دو روز بعد از سیستوسکوپی عادی است. 

این علائم می بایست در طی چند روز بهبود یابد. اگر در طی ۲ یا ۳ روز بهبود نیافت، به پزشک متخصص اطلاع دهید. 

عوارض احتمالی سیستوسکوپی 

سیستوسکوپی روش بسیار ایمنی است اما ممکن است مشکلات یا عوارض بسیار نادری داشته باشد. در صورتیکه آگاهی داشته باشید؛ می توانید به پزشک تان در تشخیص زودرس کمک نمایید. 

بعضی خاطرات مثل عفونت و خونریزی در هر نوع جراحی دیده میشود. در سیستوسکوپی این خیلی کمتر رخ میدهد. 

احساس سوزش ادرار و تداوم آن در طول ادرار کردن، ممکن است به دلیل عفونت مثانه بعد از سیستوسکوپی باشد. 

ادامه یافتن خون در ادرار طبیعی نیست و باید هر چه سریع تر گزارش داده شود.لخته خون میتواند مجرای ادراری ببندد و از ادرار کردن جلوگیری کند.

شما اگر بعد از سیستوسکوپی قادر به ادرار کردن نیستید، با پزشک خود تماس بگیرید زیرا ممکن است نیاز به برطرف کردن گرفتگی باشد.