انواع جراحی سرطان بیضه
انجام عمل جراحی تقریباً برای همه انواع سرطان‌های بیضه اولین و مهم‌ترین روش درمانی محسوب می‌شود. در ادامه با انواع جراحی سرطان بیضه و هرآنچه در مورد آنها باید بدانید آشنا خواهیم شد.
انواع جراحی سرطان بیضه
ارکیدکتومی رادیکال اینگوینال
جراحی برای برداشتن بیضه مبتلا به سرطان، ارکیدکتومی رادیکال اینگوینال نامیده می‌شود. در این جراحی یک برش دقیقاً بالای ناحیه شرمگاهی ایجاد می‌شود و سپس جراح، بیضه، تومور و طناب اسپرماتیک را از طریق این محل برش به آرامی از کیسه بیضه خارج می‌کند. طناب اسپرماتیک شامل واز دفران، رگ‌های خونی و همچنین عروق لنفاوی است که می‌توانند به عنوان مسیرهای انتقال سلول‌های سرطان بیضه به بقیه بدن عمل کنند. برای کاهش احتمال این رخداد این مسیرها در ابتدای عمل جراحی بسته می‌شوند.
تقریباً تمامی سرطان‌های بیضه حتی موارد پیشرفته با این روش جراحی درمان می‌شوند.
برداشتن غدد لنفاوی رتروپریتونئال (RPLND)
بسته به نوع و مرحله سرطان، غدد لنفاوی موجود در اطراف رگ‌های خونی بزرگ (آئورت و ورید اجوف تحتانی) در پشت شکم، همزمان با ارکیدکتومی یا در طول جراحی دوم برداشته می‌شوند. البته دقت کنید که همه افراد مبتلا به سرطان بیضه نیاز به برداشتن غدد لنفاوی ندارند، بنابراین مهم است که با پزشک خود درباره این موضوع بحث و تبادل نظر کنید.
این عمل، یک جراحی پیچیده و طولانی است و در اغلب موارد با ایجاد یک برش بزرگ در وسط شکم غدد لنفاوی را خارج می‌کنند. RPLND باید توسط یک جراح متخصص و با تجربه انجام شود.
جراحی لاپاراسکوپی
در برخی موارد جراح می‌تواند با ایجاد برش‌های پوستی کوچک در ناحیه شکم توسط لاپاراسکوپ و یا سایر ابزارهای نازک و بلند جراحی، غدد لنفاوی را از همین طریق خارج کند. لاپاراسکوپ یک لوله باریک و دارای چراغ است که در انتهای آن یک دوربین کوچک تعبیه شده که به پزشکان اجازه می‌دهد داخل شکم را ببینند. لازم به ذکر است دستان جراح در طی این نوع عمل جراحی داخل بدن بیمار نمی‌رود.
در عمل جراحی لاپاروسکوپی پس از بیهوش شدن، بیمار به پهلو خوابانده می‌شود و سپس چندین شکاف کوچک بر روی شکم ایجاد می‌کنند و توسط ابزارهای جراحی و لاپاروسکوپ از همین طریق برای حذف غدد لنفاوی وارد می‌شوند. پس از آن، شکاف‌ها بسته می‌شود و بیمار را به هوش می‌آورند.
در این روش دوره بازتوانی و بهبودی پس از عمل بیماران نسبت به روش عمل جراحی باز بسیار کوتاه‌تر و سریع‌تر است. بیماران درد کمتری را متحمل می‌شوند و زودتر شروع به غذا خوردن و راه رفتن می‌کنند.
در یک نگاه اجمالی جراحی لاپاروسکوپی ممکن است برای بیماران ساده‌تر به نظر برسد اما پزشکان مطمئن نیستند که این عمل به اندازه جراحی باز در از بین بردن تمامی غدد لنفاوی سرطانی ایمن و مؤثر باشد. به دلیل همین عدم اطمینان، پزشکان بسته به جواب آزمایش‌ها و میزان موفقیت عمل، احتمالاً شیمی درمانی را نیز به عنوان مکمل پس از جراحی لاپاراسکوپی تجویز می‌کنند.
این روش اغلب برای بیماران مبتلا به سرطان از نوع غیر سمینوم در مراحل اولیه استفاده می‌شود تا از سرطانی بودن غدد لنفاوی آنها اطمینان حاصل کنند و همانند روش استاندارد جراحی باز، یک عمل بسیار پیچیده نیازمند به یک جراح با تجربه است.
خطرات احتمالی و عوارض جانبی جراحی بیضه
تقریباً در تمامی جراحی‌ها احتمال عوارض و خطرات کوتاه مدت مانند خونریزی بیش از حد، لخته شدن خون، واکنش و حساسیت به ماده بیهوشی و عفونت وجود دارد.
همچنین اکثر مردان پس از جراحی مقداری درد را تجربه خواهند کرد که در صورت لزوم و با مشورت پزشک می‌توانند از مسکن‌ها استفاده کنند.
اثرات ارکیدکتومی بر بیماران مبتلا به سرطان بیضه
از دست دادن یک بیضه معمولاً تاثیری در توانایی نعوظ و زندگی جنسی یک مرد ندارد. اما اگر هردو بیضه برداشته شود، فرد توانایی ایجاد اسپرم را از دست می‌دهد و عقیم می‌شود. علاوه بر ناباروری، بدون بیضه یک فرد نمی‌تواند تستوسترون کافی بسازد و همین موضوع باعث کاهش شدید میل جنسی و توانایی نعوظ فرد می‌شود. سایر تاثیرات هورمونی شامل خستگی، گرگرفتگی و از دست دادن توده عضلانی بدن است. البته با مصرف مکمل‌های تستوسترون به صورت ژل، پَچ و یا شات می‌توان از عوارض ذکر شده جلوگیری کرد. قرص‌ها به طور کلی منایع مناسب و قابل اعتمادی برای تأمین تستوسترون نیستند.
معمولاً مردانی که به سرطان بیضه مبتلا می‌شوند از جوانان هستند و ممکن است نگران شکل ظاهری خود باشند. این افراد احتمالاً با شریک زندگی خود ارتباط دارند و یا ممکن است ورزشکار باشند و در رختکن سالن‌های ورزشی از ظاهر جدید خود احساس شرمندگی داشته باشند.
این افراد برای بازیابی ظاهر طبیعی خود، می‌توانند از روش‌های جراحی کاشت پروتزهای بیضه در کیسه بیضه بیمار استفاده کنند. پروتزهای مورد استفاده در ایالات متحده پر شده با سالین (آب نمک) هستند و در ابعاد متفاوت متناسب با ابعاد بیضه باقی مانده، در دسترس قرار می‌گیرند.
لازم به ذکر است ممکن است پس از عمل محل برش به صورت جای زخم باقی بماند که البته تا حدی توسط موهای ناحیه شرمگاهی پوشیده می‌شوند. راه حل پروتز یک گزینه اختیاری است که ممکن است عده‌ای به آن روی بیاورند و عده‌ای از انجام آن سرباز زنند، شما حتماً سعی کنید قبل از عمل این مسئله را با جراح خود در میان بگذارید و حتی از او بخواهید تا ترتیب ایجاد فضایی برای صحبت و مشاوره با کسانی که قبلاً از این گزینه اسنفاده کرده‌اند را بدهد.
عوارض برداشتن غدد لنفاوی در سرطان بیضه
عمل جراحی برداشت غدد لنفاوی صفاقی یک عمل ماژور است که بوجود آمدن عوارض جدی برای بیمار در آن معمول نیست، اما ممکن است اتفاق بیوفتد. حدود ۵ تا ۱۰ درصد بیماران پس از جراحی دچار عوارض و مشکلات کوتاه مدت عمل مانند عفونت یا انسداد روده می‌شوند. در روش استاندارد برای RPLND یک برش بزرگ در ناحیه شکم انجام می‌شود که خود موجب برجا ماندن جای زخم و طولانی شدن دوره بهبودی می‌شود و توانایی بیمار را برای برخواستن و چرخیدن، بعد از عمل برای مدتی مختل می‌کند. البته در صورت انجام عمل لاپاراسکوپی این مسائل کمتر مشکل ساز می‌شوند.
این نوع از جراحی باعث ناتوانی جنسی نمی‌شود و فرد همچنان توانایی نغوذ و رابطه جنسی دارد. تنها ممکن است به برخی از اعصاب کنترل کننده انزال آسیب وارد شود که در نتیجه آن ممکن است در هنگام انزال منی از طریق مجاری ادراری خارج نشود و به سمت عقب به داخل مثانه بازگردد. این مشکل انزال برگشتی نامیده می‌شود و می‌تواند باوروری مردان را تحت تأثیر قرار دهد.
برای حفظ عملکرد طبیعی انزال، جراحان نوعی از جراحی غدد لنفاوی را ابداع کردند که اعصاب در سالم‌ترین حالت خود باقی بمانند و موفقیت آمیز نیز بوده است؛ البته اگر توسط پزشکان ماهر و باتجربه انجام شود. مردان غالباً در سنینی که توانایی بچه دار شدن دارند دچار سرطان بیضه می‌شوند، به همین دلیل در مورد بانک اسپرم و جراحی محافظت از اعصاب باید با پزشک خود مشورت کنند. مردان مبتلا به سرطان بیضه معمولاً تعداد اسپرم کمتر از حد طبیعی دارند که این امر خود جمع آوری یک نمونه مناسب را با مشکل مواجه می‌کند.